α Ηλεκτρικά Πατίνια ( Σατυρικό ) - Του Γεωργίου Αυγουστινάκη

Τις τελευταίες ημέρες στον τοπικό τύπο και στα sosial media γίνεται λόγος για την κυκλοφορία των ηλεκτρικών πατινιών στις πλατείες και στους κεντρικούς πολυσύχναστους δρόμους της πόλης μας.Το γεγονός αυτό ανάγκασε και το δημοτικό συμβούλιο σε συνεδρίασή του την περασμένη Παρασκευή να συζητήσει σχετικά και να αποφασίσει να απαγορευθεί προσωρινά η διάθεση και κυκλοφορία των πατινιών, μέχρις ότου υπάρξει το απαιτούμενο νομικό πλαίσιο. Η δημιουργηθείσα κατάσταση με κέντρισε να γράψω τους παρακάτω στίχους:

ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΠΑΤΙΝΙA

(σατριρίζοντας)

Στην πόλη εμφανιστήκανε καινούρια τροχοφόρα,

δίτροχα και τ’ αφεντικά έχουνε πάρει φόρα!

Προσοδοφόρο φαίνεται γι αυτό και ξεφυτρώνουν,

όλο και περισσότερα μπροστά μας φανερώνουν.

Φαίνεται το επάγγελμα είναι προσοδοφόρο

και ντουχιουντίζω εύλογα ανέ πληρώνουν φόρο!

Δεν έχουν πιάτσα σταθερή, παρκάρουν όπου τύχει

ή όπου ο ενοικιαστής στο τέλος θα τ’ αφήσει!

Με τρόπο ηλεκτρονικό βλέπω και τα μισθώνουν,

με κάρτα την πιστωτική το μίσθωμα πληρώνουν.

Στο κινητό εφαρμογή έχουν και κατεβάζουν

κι έτσι ανοίγει δίτροχο και το ενοικιάζουν.

Σε δρόμους πολυσύχναστους, που οι άνθρωποι βολτάρουν

κι ο κίνδυνος αυξάνεται κάποιους να τους τρακάρουν,

αθόρυβα διασχίζουνε το πλήθος που βολτάρει,

σαν σίφουνας, σαν αστραπή κι όποιον ο χάρος πάρει.

Ανάμεσα εις τους πεζούς σλάλομ επιχειρούνε,

με κίνδυνο τρακάρισμα και ξάπλα να βρεθούνε!

Κι αφού εις την ταχύτητα και τα 50 πιάνει,

το πιθανό ατύχημα ζημιά μεγάλη κάνει.

Διάταξη εις τον Κώδικα (Κ.Ο.Κ.) καλό είναι ν’ αλλάξει,

το θέμα πρέπει να λυθεί, για νά ’μπει μία τάξη.

Πρέπει να υπάρχουν διαδρομές και δρόμοι ορισμένοι,

που άνετα θα κυκλοφορούν και εξασφαλισμένοι.

Κι όλοι τα κράνη να φορούν, για νά ’χουν προστασία

κι αν θα συμβεί ατύχημα, μικρή νά’ν’ η ζημία!

Το μέσον φιλικό είναι στο περιβάλλον

και απ’ αυτή την άποψη ωφέλιμο είναι μάλλον.

Κανόνες πρέπει να τεθούν, το πώς θα λειτουργούνε,

γιατί αλλιώς οι πιο πολλοί πολύ ορθά θα πούνε:

Δεν έφταναν όλα τα κακά στης πόλης την οδύνη,

μα και μ’ αυτό «μας κάνατε και τη ζωή πατίνι»!

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΜΜ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΑΚΗΣ