Ο Αμνισός Ποταμός 8 Χλμ Ανατολικά Της Πόλης Του Ηρακλείου

8 χλμ ανατολικά της πόλης του Ηρακλείου από τον παλιό παραλιακό δρόμο αμέσως μετά το αεροδρόμιο. Η εκβολή του και η μικρή ελώδης έκταση βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της αμμώδους παραλίας της Αμνισού.

Στην αρχαιότητα το όνομα του ξηροπόταμου Καρτερός ήταν Αμνισός. Η παραλία ήταν πρόσφορη για την ανέλκυση των πλοίων και κατάλληλο καταφύγιο για τον στόλο της Μινωικής Κρήτης όπως αναφέρει ο Στράβων. Σύμφωνα μάλιστα με τον Όμηρο στην παραλία αυτή αποβιβάστηκε ο Θησέας και ο Οδυσσέας κατά τις περιπλανήσεις του, «Στην Αμνισό την κακολίμανη, πλάι στης θεάς Λεχούσας το σπήλιο, εμπόδισε, το δρόλαπα μεβιάς για να γλιτώσει», Μετάφραση Καζαντζάκη-Κακριδή. Στην ίδια παραλία αποβιβάστηκε με το στρατό του και ο βυζαντινός στρατηγός Καρτερός για την ανάκτηση της Κρήτης από τους Σαρακηνούς. Η παλαιότερη μνεία του οικισμού αναφέρεται σε συμβόλαιο του συμβολαιογράφου από το Χάνδακα Benv. De Brixano το 1302. Επί τουρκοκρατίας το χωριό και ο ποταμός ονομαζόταν Hiyarli Dere = ποταμός των αγγουριών.

Μικρή εκβολή, ελώδεις εκτάσεις και ζώνη αμμοθινών που προσελκύουν πολλά μεταναστευτικά πουλιά. Η μικρή νησίδα της Αμνισού, οι ρηχές θαλάσσιες εκτάσεις, οι βραχώδεις ακτές στα δυτικά αλλά και η παραλία και οι γύρω γεωργικές εκτάσεις προσελκύουν επίσης πτηνά.

Στο ποτάμι (καλαμιές) φωλιάζει η ωχροστριτσίδα και στη ζώνη αμμοθινών ο ποταμοσφυριχτής και ο κατσουλιέρης. Στη μικρή νησίδα της Αμνισού η σουσουράδα και η σταχτάρα. Το χειμώνα παρατηρούνται η σταρήθρα, το χωραφοσπούργιτο, η κοκκινοκελάδα, ο κορμοράνος, ο σταχτοτσικνιάς, η λασποσκαλίδρα, η τουρλίδα και η φαλαρίδα, σπανιότερα ο μαυροπελαργός και το φοινικόπτερο. Μεταξύ των περαστικών κατά τη μετανάστευση ξεχωρίζουν: λευκοτσικνιάς, νυχτοκόρακας, κρυπτοτσικνιάς, πορφυροτσικνιάς σαρσέλα, κιτρινοσουσουράδα, μικρογαλιάνδρα, καλαμόκιρκος, τσιχλοποταμίδα, ακτίτης, λασπότρυγκας, βαλτότρυγκας, καλαμοκανάς, νανοσκαλίδρα, δρεπανοσκαλίδρα, μπεκατσίνι.

Υπάρχει καλός πληθυσμός νεροχελωνών (Mauremis rivulata) και στην αμμουδιά φτιάχνουν φωλιές οι θαλάσσιες χελώνες (Caretta caretta). Αναφέρονται επίσης τα: Σπιτικό σαμιαμίθι (Hemidactylus turcicus), τρανόσαυρα (Lacerta trillineata), λιακόνι (Chalcides occelatus), δεντρογαλιά (Coluber gemonensis), όχεντρα (Elaphe situla), νερόφιδο (Natrix tessellata), όφις (Telescopus
fallax), άρκαλος (Meles meles), καλλιγιαννού (Mustela nivalis), ζουρίδα (Martes foina), σκαντζόχοιρος (Erinaceus concolor), μυγαλή (Crocidura suaveolens), νανομυγαλή (Suncus etruscus), λαγός (Lepus europaeus), αγκαθοποντικός (Acomys minous), δασοποντικός (Apodemus sylvaticus), ποντικός (Mus musculus), αρουραίος (Rattus rattus).

Υποβαθμιοσμένη υγροτοπική βλάστηση με καλαμιές, αλμυρίκια, βούρλα, και έτσι ξεχωρίζουν τα είδη ετησίων φυτών της αμμώδους ακτής.
ΕΠΟΧΗ: Καταλληλότερη εποχή η άνοιξη (Μάρτιος ως μέσα Μαϊου) αλλά και το φθινόπωρο (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος). Ορισμένες χρονιές ο χειμώνας κρατάει σημαντική ποικιλία πτηνών.

Πηγή :

Μεσογειακοί Υγρότοποι και Ταμιευτήρες επιδεικτική διαχείριση πολλαπλών σκοπών στις Υδατοσυλλογές της Κρήτης

http://frontoffice-147.dev.edu.uoc.gr