Σοφία Σακοράφα : Η εξωτερική πολιτική ασκείται με βάση τις προσωπικές επιλογές του κ. Μητσοτάκη.

 Θα ξεκινήσω καταθέτοντας την άποψή μας για τη σημερινή συζήτηση :

Όλα αυτά, κανονικά, δεν μπορεί να είναι αντικείμενο συζήτησης σε μια Κοινοβουλευτική Επιτροπή. Δεν εξαντλείται το θέμα σε αυτό το επίπεδο. Είναι ζητήματα που απαιτούν συζήτηση του Πρωθυπουργού με τους αρχηγούς των κομμάτων !

Και θα εξηγήσω γιατί :

Η αποστολή εξοπλιστικού υλικού στην εμπόλεμη Ουκρανία δεν είναι ένα αποσπασματικό γεγονός.

Είναι μία, και μόνο, πτυχή μιας πολιτικής, που ασκείται αποκλειστικά και μόνο με βάση τις προσωπικές επιλογές του κ. Μητσοτάκη.

Μια εξωτερική πολιτική, για την οποία δεν υπάρχει ελληνική διπλωματία, δεν υπάρχουν Γενικά Επιτελεία, δεν υπάρχει ΚΥΣΕΑ, δεν υπάρχει καν η κυβερνητική παράταξη.

Υπάρχει μόνο το προσωπικό δόγμα του Πρωθυπουργού : ότι τα εθνικά συμφέροντα, δήθεν, υπηρετούνται κατά τον καλύτερο τρόπο με την επίδειξη υποτέλειας. Με το σχήμα του πρόθυμου, δεδομένου και προβλέψιμου συμμάχου. ( Δεν πρόκειται, βέβαια για συμμαχία, αλλά για σχέση υποταγής και εντολής ).

Και όλα αυτά, ενώ ο κ. Πρωθυπουργός προβάλλει το δικό του – εντελώς αυθαίρετο – προσωπικό αξίωμα, ότι δήθεν ο ελληνικός λαός στηρίζει αυτήν την πολιτική.

Δυστυχώς, τα αποτελέσματα είναι ήδη άμεσα ορατά.

Χάρη στην πρωθυπουργική επίδειξη υπακοής έχουμε ήδη : Πλήρη διάρρηξη σχέσεων και αδυναμία κάθε διαλόγου με την Τουρκία. Πλήρη διάρρηξη σχέσεων και αδυναμία κάθε επικοινωνίας με τη Ρωσία. Πλήρη διάρρηξη σχέσεων και αδυναμία συνεννόησης με το Ιράν. ( Και, πολύ φοβόμαστε ότι μπορεί να υπάρχει και συνέχεια! ).

Τελικά, με το δόγμα της υποτέλειας και της υπακοής, η Ελλάδα καταδικάζεται να έχει με τις άλλες χώρες τις σχέσεις που θέλουν και καθορίζουν οι ΗΠΑ και οι άλλοι ισχυροί σύμμαχοι να έχουμε.

Μένει να δούμε σε πόσες από αυτές η βλάβη θα είναι ανεπανόρθωτη και θα βαρύνει μονίμως το μέλλον της χώρας, με τις αρνητικές της συνέπειες.

Πέρα από αυτό : Υπάρχει ήδη και η πρώτη απτή απόδειξη της (αναμενόμενης) παταγώδους αποτυχίας αυτής της εξωτερικής πολιτικής. (Δεν θέλω να χρησιμοποιήσω τη λέξη “η πρώτη σφαλιάρα”).

Απευθύνεστε στους δήθεν συμμάχους για βοήθεια, στήριξη, συμπαράσταση απέναντι στην αποχαλινωμένη επιθετικότητα του κ. Ερντογάν και εισπράττετε μόνο ένα "Βρείτε τα!», «Βρείτε τα μεταξύ σας!» .

“Να τα βρούμε”, ακόμα και για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, που αμφισβητεί. “Να τα βρούμε”, με αυτόν, που, επικαλούμενος ακριβώς την επιδεικτική υποτέλεια του Έλληνα Πρωθυπουργού, αρνείται πλέον ρητά κάθε άμεσο διάλογο μεταξύ των δύο χωρών.

Άλλο χαρακτηριστικό : Είπαμε ότι, για χάρη της υπακοής σε συγκεκριμένη εντολή, διαρρήξατε τις σχέσεις μας με το Ιράν.

Απέναντι στο Ιράν, που, στο κάτω κάτω της γραφής, είχαμε και υποχρέωση σαν Ελλάδα, γιατί μας στήριζε από τα πρώτα, ακόμα, χρόνια της κρίσης, με την προμήθεια πετρελαίου, με όρους που εφαρμόζονταν, στη διεθνή αγορά, μόνο στην περίπτωσή μας.

Και τώρα, και πάλι υπακούοντας, αυτοεξευτελίζεστε και πηγαίνετε πια να πάρετε πετρέλαιο από τον άθλιο, όπως λέγατε, Μαδούρο !

Δεν χρειάζεται να θυμίσω ότι η πρώτη, σχεδόν, κίνηση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, στις πρώτες μόνο ώρες ανάληψης των καθηκόντων της, ήταν να αναγνωρίσει τον αλήστου μνήμης κ. Γκουαϊδό, ως Πρόεδρο της Βενεζουέλας!

Αλήθεια : Πώς ελπίζετε ότι θα σταματήσει αυτός ο ανεκδιήγητος – και επιζήμιος για τη χώρα – χορός των αντιφάσεων και των αδιεξόδων ;

Λοιπόν : Δεν πρόκειται να σταματήσει, όσο επιλέγουμε απλώς να ακολουθούμε την πολιτική (τη συγκυριακή και πάντοτε και εξ ορισμού ιδιοτελή πολιτική) των δήθεν μεγάλων συμμάχων, νομίζοντας ότι τάχα κάποτε κάτι θα ωφεληθούμε από αυτό.

Μιλάμε για αυτή, την ίδια πολιτική τους, που μας υποχρεώνει να ανεχόμαστε, σχεδόν 50 χρόνια, την κατοχή στην Κύπρο – αλλά να συμμετέχουμε άμεσα στις κυρώσεις για την Ουκρανία και να στέλνουμε, κατ’ εντολή τους, και πολεμικό υλικό.

Για αυτές τις αποστολές, λοιπόν, εφαρμόζουμε, σαν χώρα, έναν αμερικανικό νόμο. Το νόμο των ΗΠΑ, που ψηφίστηκε με πρόταση του Γερουσιαστή Μενέντεζ, για τον οποίο (νόμο) μάλιστα πολλοί υπερηφανεύεστε !

Αυτός ο νόμος (κεφάλαιο 3 παράγραφος 4) λέει ότι: «Είναι συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών να συνεχίσει η Ελλάδα να αποσύρει το στρατιωτικό εξοπλισμό της από πλατφόρμες και οπλικά συστήματα ρωσικής παραγωγής μέσω του Επενδυτικού Προγράμματος Ανακεφαλαιοποίησης».

Είναι, επομένως, ξεκάθαρο : Με τις αποστολές όπλων του παλιού ανατολικού μπλοκ στην Ουκρανία, εφαρμόζετε σχέδιο διπλής ικανοποίησης των ΗΠΑ.

Εμείς δεν θα μπούμε στα ψεύτικα διλήμματα. Δεν θα συγκρίνουμε το κόστος και την αποτελεσματικότητα αυτών των οπλικών συστημάτων, που ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει και τώρα τα παραδίδουμε δωρεάν, σε σχέση με εκείνα που θα τον βάλουμε και πάλι να πληρώσει και ΘΑ παραλάβουμε, όταν ΘΑ έρθουν!

Κύριε Υπουργέ, δεν είναι σωστό, είναι παραπλανητικό, να αναφέρεστε σε «αποθέματα». Δεν επιτρέπεται ένας Υπουργός να μιλάει για αποθέματα ! Δεν είναι ούτε αποθέματα ούτε “περισσεύματα” ! Είναι ενεργός αμυντικός οπλισμός, που αγοράστηκε και συντηρείται με κόστος για τον λαό μας!

Κλείνοντας :

Πολλοί μιλάνε για την επόμενη μέρα στην Ουκρανία.

Ας δούμε μια πτυχή της επόμενης μέρας :

Όταν θα τελειώσει ο πόλεμος, θα υπάρχουν εκεί κάποια άγουρα παιδιά με Καλάσνικοφ. Θα υπάρχουν, όπως προειδοποιεί και η Ιντερπόλ, συμμορίες με ακόμα βαρύτερο οπλισμό, μέχρι και τους πανάκριβους Στίνγκερ. Όλο, δηλαδή, τον οπλισμό που – και εμείς – σήμερα, τόσο απερίσκεπτα, στέλνουμε!

Σας ευχαριστώ!