Η Κρύα Βρύση στον δήμο Αγίου Βασιλείου

Αναμφισβήτητα το αναπαυόμενο στους νότιους πρόποδες του εκατόβρυσου Κέδρους χωριό μας δεν ανήκει στα χωριά που αιχμαλωτίζουν, που εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη με το φυσικό τους προικισμό, με τις φιλόξενες καλλονές τους, με το παραδείσιο περιβάλλον τους. Δεν είναι μεστό φυσικών αγαθών. Δεν έχει άφθονα νερά. Δεν το κοσμούν κήποι ευθαλείς και καλλίκαρπα δέντρα.
Η κοινοτική περιφέρειά μας στο σύνολό της είναι βραχώδης με εξαίρεση κάποιες «ψαχνάδες – περιοχές με εύφορο χώμα- . ο δε «βορές» που πνέει σε άτακτα χρονικά διαστήματα, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες, αποτελεί αληθινή μάστιγα για τον τόπο μας, σωστό δυνάστη.

Αν όμως τα φυσικά στοιχεία συνθέτουν μια εικόνα απωθητική ή στην καλύτερη περίπτωση ουδέτερη, η ιστορία της Κρύας Βρύσης και ο πλούσιος ψυχικός και πνευματικός προικισμός των κατοίκων της εξουδετέρωνε και εξουδετερώνει- θέλω να πιστεύω- την εικόνα αυτή. Το ανθρώπινο δυναμικό της τίμησε την καταγωγή του. Οι άνθρωποί της αναδείχθηκαν έξοχοι συνεχιστές της περίλαμπρης Κρητικής ιστορίας και παράδοσης που θέλει τον κρητικό ανυπότακτο, απροσκύνητο, ασυμβίβαστο σε θέματα εθνικής αξιοπρέπειας, πίστης, ανθρωπιάς και κοινωνικής προόδου. Με αυξημένες τις δυνάμεις αντίστασης σε κάθε λογής κίνδυνο που τον απειλεί, σαν ανθρώπινο πρόσωπο, σαν πολίτη, σαν εθνική μονάδα.

Οι Κρυοβρυσανοί διακρίνονταν πάντοτε για τη φιλοτιμία και τη φιλόξενη διάθεση, τη λεβεντιά και την ανθρωπιά τους. Για το φιλελεύθερο προσανατολισμό και την αντιστασιακή του ροπή.
Αρετές που δικαιώνουν, καταξιώνουν και νοηματοδοτούν την ανθρώπινη ύπαρξη. Χάρες που τις πλήρωσαν στο διάβα του πανδαμάτορα χρόνου ακριβά. Με θυσίες ανθρώπινες και υλικές.

Μια τέτοια θυσία που έγινε εδώ και 40 χρόνια, σε τούτα τα αιματοζυμωμένα και δακρυοραντισμένα χώματα, μας μάζωξε σήμερα. Έφερε τα βήματά μας σε τούτο το βωμό της λευτεριάς σε τούτη την άγια κολυμπήθρα, για ν’ αποτίσουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους 35 μάρτυρές μας, που φτερουγίζουν σιμά μας αθάνατοι, συντροφiασμένοι, σφιχταγκαλιασμένοι, κοσμομνημονεμένοι.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ