Γεια σου κιμπάρη Έλληνα! - του Δημήτρη (Μίμης) Δερμιτζάκη

 

Όλα ξεκίνησαν όταν ο μικρός Εμμανουέλ έχασε το γλειφιτζούρι του. Σπάραξε στο κλάμα! Οχτώ υποβρύχια ήταν αυτά, δεν ήταν παίξε-γέλασε. Ο μπαμπάς Μπάιντεν τον παρηγόρησε. Τι κλαις βρε κουτούτσικο! Πάντα στην καβάντζα υπάρχει ο χρήσιμος ηλίθιος, προβλέψιμος και πρόθυμος για όλα. Έτσι ο μικρός Μανώλης, απόκτησε καινούργιο γλειφιτζούρι. Κάτι παλιοραφάλ και κάνα δυο φρεγάτες που τα πληρώνει ο κιμπάρης ο Έλληνας.

Μπορεί να ξεπουλήθηκαν μπιρ-παρά τα χρυσαφικά και τα ασημικά της χώρας του, να του έχουν διαλύσει το σύστημα υγείας, τη δημόσια εκπαίδευση, τον πολιτισμό, να παίρνει μισθό πείνας και να κυκλοφορεί με σπαρματσέτο στο παγωμένο σπίτι του, αλλά δεν πειράζει. Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία.

Ο φίλος στα δύσκολα φαίνεται. Εξάλλου, η παραμύθα εδώ και δεκαετίες, φουσκώνει τσέπες και πολιτικές καριέρες. Ο εξ ανατολών κίνδυνος. Κινδυνεύει η πατρίς. Τώρα, αν στο μεσημεριανό τραπέζι δεν υπάρχει φαί, δε τρέχει και τίποτα. Έβγα στο μπαλκόνι ή άνοιξε την τηλεόραση Έλληνά μου, να δεις τα ραφάλ να περνάνε πάνω από την ακρόπολη και χόρτασε με εθνική υπερηφάνεια.

Αν εγώ Έλληνά μου τολμήσω να ψελλίσω ότι πρέπει να τα βρούμε με τους γείτονες, να συνεργαστούμε, έχουν και αυτοί δικαιώματα στην περιοχή, μαύρο φίδι που με έφαγε. Μη! Τζιζ! Φτου κακά! Τι λες ρε εθνομηδενιστή προδότη; Θα μας χαλάσεις τις μπίζνες και τα ντιλς παλιοκωλόπαιδο! Τότε Έλληνά μου, παρακάλα να μην έρθει η στιγμή που θα ξεστοκάρουν τις αποθήκες τους οι οπλάδες. Δύο εξαθλιωμένοι λαοί θα αλληλοσκοτωθούν για να πλουτίσουν ντόπια και ξένα λαμόγια. Να είσαι σίγουρος Έλληνά μου, ότι το δικό σου παιδί, αυτό που δουλεύει σερβιτόρος για δύο ευρώ την ώρα, αυτό που τσακίζει το κορμί του στην άσφαλτο κουβαλώντας με το παπί δέματα, αυτό θα γίνει κιμάς στα κανόνια τους και όχι κάποιο από τα πορφυρογέννητα καθίκια. Τους γόνους εννοώ ντε, των οικονομικών και πολιτικών νταβατζήδων της χώρας. Αυτά θα διασκεδάζουν βιάζοντας ανυπεράσπιστα κορίτσια σε πολυτελείς σουίτες. Θες και το χειρότερο; Ίσως καταντήσει καθημερινή ρουτίνα στα ΜΜΕ της εσπερίας η είδηση, ότι βούλιαξε σαπιοκάραβο ανοιχτά της Μάλτας γεμάτο Έλληνες ή Τούρκους «λαθρομετανάστες», που προσπαθούσαν να γλυτώσουν από την πείνα και την καταστροφή, μιας και οι πατρίδες τους ρημάξανε. Σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Μπορεί. Λίβυοι και Σύριοι έχουν άλλη γνώμη.

Α! Μωρέ συγγνώμη. Ξέχασα την Ε.Ε., το ευρωπαϊκό κεκτημένο, την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και άλλες τέτοιες παπάτζες. Έλληνά μου, εκεί που κυριαρχούν τα οικονομικά SS, όλα τους έχουν καταλήξει προ πολλού στον απόπατο.

Σου μαύρισα την ψυχή Έλληνά μου και Τούρκε μου; Όμως, παρόλο που η ηλικία μου δε το επιτρέπει, ώρες ώρες ονειροβατώ. Βλέπω τα εγγόνια μας, να έχουν στείλει στον αγύριστο όλα αυτά τα παράσιτα και στο αιγαίο να αντηχούν οι ήχοι της πολίτικης, της ποντιακής και της κρητικής λύρας, σαντούρια και λαούτα και η μόνη μας διαμάχη να είναι το ποιος φτιάχνει τον καλύτερο μπακλαβά. Μέχρι τότε, Έλληνά μου και Τούρκε μου, να έχεις πάντα κατά νου τη φράση του Σάμιουελ Τζόνσον «Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων». 

Δημήτρης (Μίμης) Δερμιτζάκης (Σητεία 23/01/2022)