ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ ΤOIΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ
† Κ Υ Ρ Ι Λ Λ Ο Σ
ΕΛΕῼ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΙΕΡΑΠΥΤΝΗΣ ΚΑΙ ΣΗΤΕΙΑΣ
Τῼ ΙΕΡῼ ΚΛΗΡῼ ΚΑΙ Τῼ ΘΕΟΦΡΟΥΡΗΤῼ ΛΑῼ
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΑΠΥΤΝΗΣ ΚΑΙ ΣΗΤΕΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΤΕΧΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
«Δεύτε αγαλλιασώμεθα τω Κυρίω το παρόν μυστήριον εκδιηγούμενοι, το μεσότοιχον του φραγμού διαλέλυται ... καγώ του Παραδείσου της τρυφής μεταλαμβάνω» (στιχηρό ιδιόμελο Εσπερινού εορτής Χριστουγέννων).
Η ένσαρκη φανέρωση του Θεού αποτελεί «το μόνον καινόν υπό τον ήλιον», το σπουδαιότερο γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία, καθώς ενώνεται η θεία και η ανθρώπινη φύση στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Ιησού. Κατά την διατύπωση του Μεγάλου Αθανασίου «αυτός εφανέρωσεν εαυτόν δια σώματος..., ίνα ημείς αθανασίαν κληρονομήσωμεν» (P.G., 25, 192). Ο προαιώνιος Λόγος του Θεού γεννιέται ταπεινά και αθόρυβα ως «παιδίον» στο σπήλαιο της Βηθλεέμ, για να θεραπεύσει το «μέγα τραύμα», τον άνθρωπο, από την ασθένεια της αμαρτίας και για να τον ελευθερώσει από την εξουσία του διαβόλου, της φθοράς και του θανάτου. Δορυφορείται από τους αγγέλους, τους ταπεινούς ποιμένες και τους μάγους, οι οποίοι ακολουθώντας τον υπερφυσικό αστέρα, που ήταν Άγγελος Κυρίου κατά τον Ιερό Χρυσόστομο, αξιώθηκαν να αναγνωρίσουν και να προσκυνήσουν τον Μεσσία.
Στην Αγία Γραφή και τους Πατέρες το μυστήριο της θείας Ενανθρωπήσεως χαρακτηρίζεται κένωση και πτώχευση του Θεού. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, «ο αχώρητος χωρείται, ο άκτιστος κτίζεται και ο πλουτίζων πτωχεύει, για να πλουτήσουμε εμείς με την θεότητά Του» (Λόγος 45,9 PG 36, 633-6). Ο Υιός και Λόγος του Θεού γίνεται «πρωτότοκος εν πολλοίς αδελφοίς» (Ρωμ. 8,29), οικείος και συγγενής σε εμάς, λαμβάνοντας «μορφήν δούλου» (Φιλιπ. 2,7), χωρίς όμως να κουβαλά την προπατορική αμαρτία, για να μας επαναφέρει στο πρωτόκτιστο κάλλος. Γίνεται τέλειος άνθρωπος και παραμένει τέλειος Θεός. Γεννιέται και ακολουθεί τα στάδια της ενηλικιώσεως του ανθρώπου και τρέφεται με υλική τροφή -«βούτυρον και μέλι» κατά τον Προφήτη Ησαΐα (Ησ. 7, 15)- για να βεβαιώσει ότι δεν είναι φαινομενικός άνθρωπος, με «κατά δόκησιν και φαντασίαν» υλικό σώμα, αλλά με πλήρη ανθρωπίνη φύση, εκτός από την αμαρτία και την ροπή προς το κακό.
Από τότε η ανθρώπινη φύση παραμένει αδιαίρετη με τη θεία φύση στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού. Και κάθε φορά που εμείς οι χοϊκοί άνθρωποι κοινωνούμε της τεθεωμένης σαρκός και του Τιμίου Αίματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ενεργεί μέσα στην ανθρώπινη φύση μας η θεία Χάρη Του, ενωνόμαστε μαζί Του και γινόμαστε Μέλη του Σώματος Του, σύσσωμοι, σύναιμοι, σύμψυχοι, σύμπνοοι Αυτού, αλλά και «αλλήλων μέλη».
Ας Τον παρακαλέσουμε ταπεινά να απαλλάξει την Πατρίδα μας αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα από τις πρωτόγνωρες τραγικές καταστάσεις που βιώνουμε. Ας ενσκήψουμε με ταπείνωση, πίστη, αγάπη και προπάντων με ενότητα στο μέγα μυστήριο της συγκαταβάσεώς Του, προκειμένου να πληρωθούν οι καρδιές μας με την ειρήνη, τη χαρά και την ελπίδα της ευεργετικής παρουσίας Του, με την οποία μπορούμε να υπερβούμε τους πειρασμούς, τις δοκιμασίες και τις απογοητεύσεις της ζωής μας και να απαλλαγούμε από τα δεινά της πανδημίας του κορωνοϊού.
Χριστούγεννα 2020
† Ο Ιεραπύτνης και Σητείας Κύριλλος
Διάπυρος προς τον Ενανθρωπήσαντα Σωτήρα ευχέτης πάντων υμών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου