Το Εργοστάσιο Πλεκτικής Π.Ι. Μαλινάκης Στην Πόλη Των Χανίων

   Μόνο μία επιχείρηση του Πάνου Μαλινάκη εξάγει προϊόντα που η ίδια κατασκευάζει: πλεκτά, φανέλες, μεταξωτά, μάλλινα και μαλλοβάμβακα. Τα προϊόντα προβάλλονταν ως ιδιαιτέρως ποιοτικά και περιζήτητα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. 

Πρόκειται για την αρχαιότερη βιομηχανία πλεκτών της πόλης, που ιδρύθηκε το 1932, το εργοστάσιό της καταστράφηκε κατά το β΄ παγκόσμιο πόλεμο, αλλά ξαναλειτούργησε το 1950.

Ποιος ήταν ο Γ. Μαλινάκης

Ο Γιώργος Μαλινάκης, γεννήθηκε στα Χανιά το 1925 γιος του παλαιού εμπόρου των Χανίων Γεωργίου Μαλινάκη και της Αλεξάνδρας Σγουρού

Μαζί με τον αδελφό του Γιάννη σε νεαρή ηλικία, συνέχισαν τις επιχειρήσεις του πατέρα τους στο εμπόριο ειδών αλιείας. Το 1953 περίπου, τα δύο αδέλφια επέκτειναν τις εργασίες τους στον Πειραιά και τη διαχείριση του εκεί καταστήματος, την ανέλαβε ο Γεώργιος. Πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του έως τη συνταξιοδότησή του προς το τέλος της δεκαετίας του 1980 στην Αθήνα.

Τον τόπο καταγωγής του τα Χανιά δεν τον ξέχασε ποτέ και τον επισκεπτόνταν σε τακτά χρονικά διαστήματα, κατά τα οποία ερχόνταν σε επικοινωνία με τους συγγενείς του. Μετά τη συνταξιοδότησή του οι επισκέψεις του στα Χανιά αυξήθηκαν.

Δεν απέκτησε δική του οικογένεια, η ζωή του ήταν λιτή ενώ όταν έφτασε σε ηλικία που απέκλεισε το ενδεχόμενο δημιουργίας οικογένειας, άρχισε να σκέπτεται ότι έπρεπε κάτι να προσφέρει στον τόπο που γεννήθηκε στα Χανιά, για να τιμήσει με αυτόν τον τρόπο τη μνήμη των γονέων του αλλά και να τιμήσει και τους συγγενείς του στα Χανιά.

Αποφάσισε τελικά, μετά από πολλή σκέψη, να αφήσει όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία του στο Νοσοκομείο Χανίων προκειμένου να ανεγερθεί μια πτέρυγα ψυχιατρικής κλινικής. Στην απόφασή του αυτή κατέληξε όπως εκμυστηρεύτηκε σε πρόσωπο της εμπιστοσύνης του, διότι η πάθηση των ψυχικά ασθενών ατόμων είναι χρόνια, δεν θεραπεύεται άμεσα, για αυτό χρειάζονται μακροχρόνια και περισσότερα φροντίδα.

Διόρισε δε και Επιτροπή Εκτελεστών Διαθήκης η οποία και θα υλοποιήσει την επιθυμία του. Ακόμη στη διαθήκη δεν λησμόνησε τους γονείς του και ορίζει να τεθεί στην κύρια είσοδο της πτέρυγας που θα ανεγερθεί μια πλάκα στην οποία να αναφέρεται: «Δωρεά Γεωργίου Γεωργίου Μαλινάκη, εις μνήμη των γονεών του Γεωργίου και Αλεξάνδρας.

Επιθυμία του επίσης ήταν να διατεθεί ποσό για αγορά ενός τάφου στο Νεκροταφείο Αργουλιδέ Ακρωτηρίου.

Ας είναι αιωνία η μνήμη του. Και ας γίνει επιτέλους πράξη η επιθυμία του

Ελένη Ζουμαδάκη

zoumadaki@flashnews.gr

Βιβλιογραφία-Πηγές:

Στέλλα Αλιγιζάκη, «Αναζητώντας τα ίχνη του μεσοπολεμικού εγχειρήματος εκβιομηχάνισης στο νομό Χανίων», Εν Χανίοις 2016

περιοδικό ΕΡΓΑ 1930, ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του ΤΕΕ

σελίδα της βιομηχανικής αρχαιολογίας στο fb