Σταματάμε Πάντα Να Ανάψουμε Ένα Κεράκι Στον Άγιο Γεώργιο Στο Σεληνάρι

 

Στο δρόμο που συνδέει το Ηράκλειο με τον Άγιο Νικόλαο, στη χαράδρα του Σεληναρίου που δημιουργείται από το απότομο κόψιμο που κάνουν τα βουνά που ξεκινούν από τις κορυφές της Σελένας και φτάνουν ως τα παράλια του Κρητικού πελάγους, βρίσκεται η εν ενεργεία μονή του Αγίου Γεωργίου. Ο ναός του Αγίου Γεωργίου του Σεληναριώτη είναι μικρών διαστάσεων, μονόχωρος καμαροσκέπαστος με οξυκόρυφη καμάρα, χρονολογείται στο 16ο αιώνα  ενώ κοσμείται με σύγχρονες τοιχογραφίες. Σύμφωνα με την παράδοση, κατά τη διάρκεια των χρόνων της Βενετοκρατίας και μετά την υποταγή της Ρόδου στους Τούρκους το 1552, κατέφυγαν και εγκαταστάθηκαν στο Βραχάσι τρεις αδελφοί από τη Ρόδο.

Από τα Μάλια όντε περνάς και πας για Σεληνάρι
ένα κεράκι άναψε στ’ Αϊ – Γιωργιού τη χάρη.

Σύμφωνα με την παράδοση, ένας μοναχός από τη Ρόδο βρήκε στο σημείο μία εικόνα του Αγίου Γεωργίου και έτσι έκτισε ένα εκκλησάκι. Ο ίδιος πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του μέσα σε ένα βράχο που λάξευσε ο ίδιος στην κορυφή τουΑνάβλοχου, στην ανατολική πλευρά του φαραγγιού, όπου έχει τοποθετηθεί ένας μεγάλος σταυρός.

Η εικόνα του Αγίου Γεωργίου θεωρείται θαυματουργή καθώς λέγεται ότι την περίοδο της Τουρκοκρατίας προστάτεψε τους μοναχούς. Μάλιστα στην εικόνα έχουν σφηνωθεί τρείς σφαίρες.

Ένας θρύλος για τον Άγιο Γεώργιο στο Σεληνάρι λέει ότι κάποτε ένας βοσκός που πήρε ψεύτικο όρκο το χέρι του δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από την εικόνα του Αγίου. Μετά που παραδέχτηκε ότι είπε ψέματα, αμέσως κατάφερε να φύγει. Μια άλλη ιστορία για την θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου στο Σεληνάρι, λέει ότι πήγε κάποιος και ορκίστηκε “Ορκίζομαι! (είπε!) δεν έκλεψα εγώ τα ζά (ζώα) του κουμπάρου μου!! Να βγεί το μάτι μου ανε λέω ψόματα!” Είπε και πρίν προλάβει να πατήσει το πλατύσκαλο της εκκλησιάς, κρατούσε το ίδιο του το μάτι μέσα στα δυό του χέρια.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ