Δεν ξέρω τι  με έπιασε στα ξαφνικά. Θυμάμαι τα  χρόνια που ήμουνα παιδί - Kriti traveller

Kriti traveller

Η ΚΡΗΤΗ ΣΤΟN KOΣΜΟ

Επικοινωνήστε μαζί μας - kritipolis@hotmail.com
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

31 Αυγούστου 2021

Δεν ξέρω τι  με έπιασε στα ξαφνικά. Θυμάμαι τα  χρόνια που ήμουνα παιδί

 Δεν ξέρω τι  με έπιασε στα ξαφνικά. Θυμάμαι τα  χρόνια που ήμουνα παιδί. Τότε που ο  κόσμος μου δεν είχε όρια, παρά  μόνο αυτά της φαντασίας ενός παιδιού.  Ανήκω στην  γενιά που  πρόλαβε τις αλάνες,  που πρόλαβε  την Καλοκαιρινου με  λίγα  αυτοκίνητα.  

%25CE%2595%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B1+023

Θυμάμαι τότε τον κυρ Κώστα τον κουλουρά να περνάει κάθε απόγευμα  κι  εγώ να τρέχω με  τ' άλλα  παιδιά με το δεκάρικο στο χέρι, τόσο έκανε το κουλούρι, αν θυμάμαι καλά.  Δεν θα  ξεχάσω   ποτέ το όχημα  του ένα παλιό καρότσι μωρού, με  κάτασπρες ρόδες, γεμάτο  με κουλούρια. 

Θυμάμαι που παίζαμε μπάλα και σαν πέφταμε κι ανοίγαμε το γόνατο   βάζαμε  χώμα πάνω   στην πληγή για να μη το δει η μάνα…Θυμάμαι τον δάσκαλο με τις βέργες πάνω στην έδρα  που  όταν ήθελε να σε ματσουκίσει, κι είχε διάθεση να το διασκεδάσει κιόλας σε  έβαζε να  
διαλέξεις αυτήν που θα σου μπλάβιαζε τα χέρια..

%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25B5s+%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25B9%25CE%25B5s+-+9

Θυμάμαι που  κατασκευάζαμε  τα πατίνια 
μας και τον κυρ Γιώργο με το συνεργείο  που φύλαγε  τα παλιά ρουλεμάν  σε ένα  κουτί σε   μια  άκρη για να πάμε εμείς να τα πάρουμε Θυμάμαι το  μαρτύριο της Κυριακής. Έβαζα  τα καλά μου ρούχα  για να  πάω εκκλησία  και μετά κατηχητικό… Θυμάμαι  ακόμα  το  πρώτο  μου ποδήλατο, ενα πράσινο Velamos! 
Θυμάμαι  επίσης τον  χωροφύλακα  τον  κυρ  Λευτέρη . Στεκόταν  στην  μέση  του  δρόμου  και μας κοίταζε πίσω από τα τεράστια φρύδια του  και  την μουστάκα  με  τα χέρια πίσω κι  άρχιζε τις απειλές:  μην  ακούσω κανέναν να  βρίζει  θα  τον  πάω  μέσα,  μην ακούσω  να 
φωνάζετε τώρα που είναι μεσημέρι, θα σας πάω μέσα!

%25CE%2595%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B1+063

Θυμάμαι την προσήλωση στο  ραδιόφωνο  για  να  ακούσουμε  τις νέες επιτυχίες  κι ύστερα πηγαίναμε στα δισκάδικα κι αποστηθίζαμε  τους στίχους  των τραγουδιών  που θέλαμε  να μάθουμε, από όσα εξώφυλλα  τους έγραφαν. Θυμάμαι  κι  εκείνο  το  παλιό  μπομπινό-
φωνο  το Grundig  και  τις  μουσικές εγγραφές που  κάναμε από  την εκπομπή του Γιάννη   Πετρίδη. Θυμήθηκα πολλά απόψε. Θυμήθηκα τα όμορφα, θυμήθηκα  και τ΄άσχημα.Έβαλα   τα άσχημα στην άκρη και κράτησα τα όμορφα. Μπορεί τότε  να μην  αγοράζαμε  τα παιχνί-
δια  μας  από το Τζάμπο, μπορεί τότε να μην είχαμε playstation  και  internet, αλλά  παίζαμε  
και διασκεδάζαμε. 

%25CE%2595%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B1+048
ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΧΩΡΕΜΕΝΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ 

Μπορεί  να μην  είχαμε  την δυνατότητα  του copy-paste  από  το google  αλλά  είχαμε  τις  εγκυκλοπαίδειες και την προσοχή  μας στραμμένη  σε  κάθε λέξη  που  έλεγε  ο δάσκαλος.  
Μπορεί να μην είχαμε παπούτσια  με  ειδικές αερόσολες  που  εχουν  εξελιχθεί σε  διαστημικά  εργαστήρια αλλά αυτό δεν μας εμπόδιζε να κλωτσήσουμε την μπάλα με τις Ελβιέλες. 
Θυμήθηκα  πολλά και αυτό που έμεινε από όλη αυτή την αναδρομή, είναι οτι πέρασα όμορφες στιγμές όταν ήμουν παιδί και κουβαλώ μέσα  μου εικόνες  που  θα  τις κουβαλώ  για  πάντα.  Εικόνες γεμάτες  με χρώμα, με γεύσεις και με αρώματα.  Οι  άσχημες  στιγμές μου  
σαν παιδί  μπορεί  να ήταν περισσότερες, αλλά  σε  καμία περίπτωση δεν έχουν την δύναμη να παραμερίσουν τις όμορφες γι' αυτό τώρα μοιάζουν ως ανύπαρκτες…


ΚΕΙΜΕΝΑ / ΦΩΤ. ΑΡΧΕΙΟ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Post Top Ad

.............