4 Μαίου 1984 Πεθαίνει Ο Παύλος Βαρδινογιάννης

 Ο Παύλος του Γιάννη και της Χρυσής Βαρδινογιάννη γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1925 στην Επισκοπή Ρεθύμνου και έφυγε από τη ζωή στις 4 του Μάη του 1984, 31 χρόνια πριν δηλαδή. Κεραυνός εν αιθρία έπεσε τότε στο Ρέθυμνο, την Κρήτη και την Ελλάδα ολόκληρη, ήταν η είδηση του θανάτου του μεγάλου Ρεθεμνιώτη πολιτικού Παύλου Ι. Βαρδινογιάννη. 

Του ανθρώπου που χωρίς να έχει καμία ανάγκη από αναγνώριση και προβολή στεκόταν σε καθημερινή βάση στο πλευρό του κάθε απλού πολίτη σκύβοντας στον πόνο και στο πρόβλημά του, δίνοντας ακόμα και τη ζωή του, όπως αποδείχθηκε για όλους εμάς τους Κρητικούς, για όλους εμάς τους Ρεθεμνιώτες.

Σήμερα που όλοι ζούμε σε ένα θολό τοπίο με ανίκανους πολιτικούς στην πλειοψηφία τους αναρωτιόμαστε, αν ήταν ο Παύλος; Αν ζούσε ο Παύλος και είχαμε πολιτικούς σήμερα του διαμετρήματός του δεν θα φτάναμε ως εδώ, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. 

Εμείς όμως οι μαθητές του που δεν στρατευτήκαμε στο πλευρό του για να πάρουμε κάτι, αλλά για να μάθουμε και να διδαχτούμε από αυτόν, με νοσταλγία και σεβασμό στην μνήμη του στέλνουμε μήνυμα στις νέες γενιές για να ξέρουν ότι κάποτε υπήρξε στο Ρέθυμνο ένας μεγάλος δημοκράτης κεντρώος Βενιζελικός πολιτικός που στην εποχή του έδειξε το ύφος και το ήθος που πρέπει διαχρονικά να έχουν οι Έλληνες πολιτικοί για να πάει μπροστά ο τόπος και να προκόβουν οι άνθρωποι. 

Χιλιάδες οι ιστορίες και τα παραδείγματα που ζήσαμε και μάθαμε κοντά στον Παύλο Βαρδινογιάννη και τα έχουμε αποθηκεύσει στο μυαλό και την καρδιά μας. Η απλότητα, η εντιμότητα, το ήθος του Παύλου μεταλαμπαδεύθηκε στους ανθρώπους του που θα τον θυμούνται πάντα και θα τον έχουν παράδειγμα.

«Καλοχαιρέτα τσι πεζούς, όντε καβαλικέψεις, για να σε χαιρετούν κι αυτοί όντε θα ξεπεζέψεις» μας έλεγε όταν τον ρωτούσαμε μα γιατί όλα αυτά με τους απλούς και φτωχούς ανθρώπους «ποτέ σου μην περιφρονείς, τα κάτω σκαλοπάτια, γιατί σ' αυτά πρωτοπατείς ν' ανέβεις στα παλάτια» ήταν η απάντησή του παραβολικά, όταν τον προτρέπαμε να αφιερώσει λίγο χρόνο και στον εαυτό του.

Θέλω σ' αυτό το σημείο να αναφερθώ, χωρίς τη θέλησή του ίσως, στους όψιμους Βαρδινογιαννικούς, τους μετά θάνατον δηλαδή, αυτούς που δεν πίστεψαν στον ίδιο όσο ζούσε και μάλιστα μερικοί από αυτούς τον πολέμησαν κιόλας ο Παύλος θα έλεγε γι' αυτούς «Οσάν τα μάθια μου αγαπώ, αυτούς που με μισούνε, σκεφθείτε 'δα πως αγαπώ, αυτούς που μ' αγαπούνε». 

Αυτές είναι μόνο από λίγες τις μαντινάδες που έλεγε παραβολικά.

Μπορεί να πέρασαν 90 χρόνια από την γέννησή του και 31 από το θάνατό του, αλλά ο Παύλος δεν πέθανε ποτέ μέσα μας, υπάρχει και μας οδηγεί πάντα. Ήταν ένας και μοναδικός, η ζωή και το έργο του το αποδεικνύει καθημερινά μέχρι και σήμερα, ότι πολιτικός σαν τον Παύλο στο «Παντέρμο Ρέθεμνος» θα βγαίνει κάθε 100 χρόνια

Το άρθρο αυτό αφιέρωμα στην μνήμη του Παύλου Ιωάννου Βαρδινογιάννη με τη φωτογραφία που το συνοδεύει η οποία δείχνει τον μεγάλο πολιτικό αγκαλιά με τον Όμιλο Βρακοφόρων Ρεθύμνου τότε, που ο ίδιος ίδρυσε, κάτι βέβαια που έκανε σε κάθε ευκαιρία εντός και εκτός Κρήτης, εντός και εκτός της Ελλάδος, έχοντας μαζί του τον αγαπημένο του σύλλογο, για να δείξει σε όλους ότι πάνω και πρώτα από όλα είναι Κρητικός και υπερήφανος για τη Σφακιανή καταγωγή του. 

Το άρθρο αυτό λοιπόν αφιερώνεται από τον Όμιλο των Βρακοφόρων της Κρήτης και τον πρόεδρό του Στέλιο Κιαγιαδάκη στον «ηθικό αυτουργό» της ίδρυσης του Ομίλου μας, πριν 43 χρόνια με αφορμή ένα ταξίδι του στο εξωτερικό αργότερα και συγκεκριμένα στη Λιβύη!!

Τον ευχαριστούμε γιατί χωρίς την πρωτοβουλία του αυτή, δεν θα υπήρχε σήμερα ο Όμιλος των Βρακοφόρων της Κρήτης. 

Όλοι εμείς λοιπόν δίνουμε μια υπόσχεση ότι θα τιμούμε την μνήμη του για πάντα για να θυμούνται οι παλιοί και να γνωρίζουν οι νέοι

Στέλιος Χ. Κιαγιαδάκης

ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ