Το τάμα από τη Μικρά Ασία και η θεμελίωση του Αγίου Φανουρίου στα «Πετραδολάκια» το 1950 από τον Γεώργιο Ξυλούρη ή Ζωνό, «γιατί ήτανε και αυτός βοσκός σαν και μένα!”

 Με αφορμή τον θάνατο του Εμμανουήλ Ξυλούρη “Ντομπλούκο” η ΑΝΩΓΗ αναδημοσιεύει παλαιότερο αφιέρωμα μας στην ιστορία της οικογένειας των Ξυλούρηδων με τον Άγιο Φανούριο. Την θεμελίωση του Ναού στα “Πετραδολάκια” το 1950 από τον Γεώργιο Ξυλούρη “Ζωνό” και τη συνέχεια του γιου του Εμμανουήλ που θεμελίωσε τον Ναό στου Κοκκίνη το Χάνι όπου έμενε, για να νιώθει πως ζει στον αγαπημένο του Ψηλορείτη. Ο “Ντομπλούκος” αναχωρεί για το μακρινό ταξίδι, αλλά αφήνει πίσω του την αγάπη για την Πίστη και τον Άγιο Φανούριο που πάντα θα μας τον θυμίζουν.

Αφιέρωμα 13 Νοεμβρίου 2019 

(Δείτε εδώ:http://www.anogi.gr/p28878)

Αφήγηση στον πάτερ Ανδρέα Κεφαλογιάννη

Επιμέλεια:Γιώργης Μπαγκέρης

Ανώγεια 1946.Δυο μόνο χρόνια μετά το Ολοκαύτωμα του Χωριού από τους Γερμανούς οι ξεριζωμένοι Ανωγειανοί επιστρέφουν δειλά δειλά στον τόπο τους και χτίζουν με αίμα και ιδρώτα τα φτωχικά σπίτια τους από την αρχή, για να στεγάσουν τις οικογένειες τους οι περισσότερες από τις οποίες αριθμούσαν και πολλά μικρά παιδιά.Φτώχεια, δυστυχία, πείνα και απόγνωση, αλλά το πείσμα και η επιμονή των Ανωγειανών έφερε ξανά ένα χωριό να γεννιέται μέσα από τις στάχτες του και να στέκει όρθιο και περήφανο έκτοτε στους πρόποδες του Ψηλορείτη.

Στο Περαχώρι έχτισε και ένα μικρό φτωχό καλύβι και ο Γεώργιος Ξυλούρης ή “Ζωνός”, στεγάζοντας τη γυναίκα και τα τέσσερα ανήλικα παιδιά του, αλλά μέσα του έκαιγε πάντα η επιθυμία του για την ολοκλήρωση ενός τάματος που έκανε όταν γύρισε από την Μικρά Ασία το 1924, όντας για παραπάνω από ένα χρόνο αγνοούμενος και θεωρούμενος από όλους τους συγχωριανούς του ως νεκρός.Ο “Ζωνός” στις δύσκολες στιγμές του στη Μικρά Ασία, ζήτησε τη βοήθεια του Αγίου Φανουρίου για να αξιωθεί να επιστρέψει στα Ανώγεια. Και δεν ήταν τυχαία η επιλογή του καθώς όπως ανέφερε σε όλους “ζήτησα τον Άγιο Φανούρη γιατί ήτανε και αυτός βοσκός σαν και μένα!”

Και τα κατάφερε λίγα  χρόνια μετά την επιστροφή του στα Ανώγεια μετά το Ολοκαύτωμα. Ο Άγιος Φανούριος θεμελιώνεται και το 1950, με τον “Ζωνό” περήφανο να στέκει  γίνεται η πρώτη Θεία Λειτουργία στο Ναό στα “Πετραδολάκια” παρουσία όλης της οικογένειας των Ξυλούρηδων, που στην αρχή μπορεί να τον αποθάρρυνε από το χτίσιμο της, λέγοντας του να κοιτάξει πρώτα το σπίτι του και μετά τις εκκλησίες, αλλά στην πορεία των εργασιών όλο τον βοήθησαν να ολοκληρώσει το τάσιμο του, σπρωγμένοι ίσως και αυτοί από μια ανώτερη δύναμη που έκαμψε τις αμφιβολίες τους! 

Σήμερα 70 χρόνια μετά το πανηγύρι του Αγίου Φανουρίου είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ξακουστά ολόκληρης της Κρήτης συγκεντρώνοντας κάθε χρόνο εκατοντάδες  κόσμου.

Την συγκλονιστική αφήγηση της ιστορίας  του Γεωργίου Ξυλούρη “Ζωνού” κάνει στην ΑΝΩΓΗ η μικρότερη κόρη του Λευκοθέα Σμπώκου (σ.σ σύζυγος Αριστείδη του Ατζαρά) καθώς και ο γιος του Εμμανουήλ Ξυλούρης  ή “Ντομπλούκος” που ακολούθησε δεκαετίες μετά τα χνάρια του πατέρα του και έχτισε τον δικό του Άγιο Φανούριο στην περιοχή Κοκκίνη Χάνι όπου ζει και διοργανώνει ένα ξεχωριστό πανηγύρι.

Τα δυο από τα τέσσερα παιδιά του Γεωργίου Ξυλούρη (σ.σ τα άλλα δυο είναι ο αείμνηστος  Νίκος Ξυλούρης  ή “Μούτσος” και η Ελένη, σύζυγος του Ανδρέα Χαιρέτη ή Μπολόνη), μιλάνε στον πάτερ Ανδρέα Κεφαλογιάννη και ξετυλίγουν το κουβάρι της ιστορίας και της επιμονής του πατέρα τους να εκπληρώσει το τάμα που τον γλίτωσε στη Μικρά Ασία!